Tworzyć mimo wszystko

Autor: -

Ebook „Tworzyć mimo wszystko. Autoterapia sztuką w chorobie” to osobista, inspirująca opowieść o tym, jak twórczość może stać się narzędziem autoterapii w chorobie przewlekłej. Autorka niniejszego bloga, mierząca się od lat z chorobą Parkinsona, a obecnie również z chorobą nowotworową, dzieli się swoim doświadczeniem w wykorzystywaniu sztuki – szczególnie rysunku – jako sposobu na poprawę samopoczucia, uważność i wewnętrzną harmonię. Ebook łączy elementy autobiograficzne z praktycznym przewodnikiem po autoterapii sztuką. Znajdziesz w nim:

  • Wyjaśnienie, czym jest autoterapia i jak działa,
  • Proste, skuteczne techniki rysunkowe (m.in. rysowanie oburęczne, powolne rysowanie, rysowanie do muzyki),
  • Wskazówki, jak rysować neurotangle,
  • Wskazówki, jak stworzyć własny twórczy dziennik,
  • 80 inspirujących ćwiczeń dla każdego – bez względu na doświadczenie artystyczne.

Ebook Tworzyć mimo wszustko

Ebook skierowany jest przede wszystkim do osób zmagających się z chorobą Parkinsona, ale również do wszystkich, którzy szukają w sztuce ukojenia, siły i sposobu na lepsze radzenie sobie z codziennymi wyzwaniami. To nie jest poradnik terapeutyczny, lecz ciepła, osobista relacja – zaproszenie do odkrycia twórczej mocy, która pomaga przejść przez najtrudniejsze dni.

Fragment ebook'a do pobrania  -> tutaj 

Pełną wersję ebook'a można otrzymać po wysłaniu zgłoszenia na adres: gospodyni(at)gmail.com



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

O pozytywnym myśleniu

Autor: -
Obraz
Musisz być stale uśmiechnięta, pełna optymizmu, codziennie wyrażać swoją wdzięczność, za coś tam, najlepiej w specjalnym notesie na swoje wdzięczności. Przede wszystkim pozytywnie nastawiona do życia i pozytywnie myśląca.... zawsze. Przecież nie możesz pokazać, że przegrałaś, jesteś smutna, zła czy sfrustrowana, bo inni mogą Cię odebrać jako pesymistkę czy marudę. W dodatku Twój osobisty trener mówi, że kluczem do szczęścia i sukcesu jest właśnie pozytywne myślenie! Wiele książek, kursów i coachów zachęca nas do tego, abyśmy skupiali się na dobrych stronach życia, unikali negatywnych emocji i wierzyli w swoje możliwości. Trudno mi powiedzieć kiedy tak najbardziej nasilił się ten trend, pamiętam jednak, że sama mu się nieco poddałam, zakładając swój Pozytywnik, o którym gdzieś tam kiedyś pisałam. Miało to miejsce w 2017 roku, swoją drogą bardzo trudnym dla mnie czasie. Szybko okazało się jednak, że ów notes zmienił swoje przeznaczenie i częściej pojawiały się w nim smutasy. To jednak by...
Czytaj dalej »

Kilka słów o pompie do infuzji leku w zaawansowanej chorobie Parkinsona

Autor: -
Obraz
Dzisiaj trochę więcej o pompie, bo przecież mam ją przy sobie dzień i nocod ponad miesiąca. Zdążyłam ją poznać i wybrać najwygodniejsze dla mnie sposoby użytkowania, szczególnie jeśli chodzi o noszenie. Czy życie codzienne z pompą jest uciążliwe?  Chyba podobne jak w przypadku pomp stosowanych w cukrzycy. Szczegółowej obsługi pomp z insuliną nie znam, mogę jedynie stwierdzić, że są mniejsze i że je przemyślano nawet pod kątem noszenia w odzieży. Tej, którą dostałam, nie wyobrażam sobie jako zawieszki do stanika, ale już umieszczona pod biustem – owszem, to jest możliwe.  Z pompą da się żyć, zwłaszcza jeśli ma dawać wyraźną poprawę stanu chorego i odciążyć żołądek od przyjmowanych doustnie leków. Mój żołądek na pewno to już docenił, a co do poprawy mojego stanu… zapraszam na koniec wpisu. Teraz już zapominam, że pompa mi towarzyszy. Przypominają mi o niej tylko dokuczliwe objawy choroby. Tylko? Powiedzmy, że to dobre określenie. Spanie z pompą Początkowo używałam pomp...
Czytaj dalej »

Czas się pożegnać

Autor: -
Obraz
Drodzy Czytelnicy, z wielkim wzruszeniem i smutkiem informuję, że z powodu nieuleczalnej i postępującej choroby jestem zmuszona zakończyć prowadzenie bloga. Ta decyzja nie była łatwa, bo przez lata blogowanie dawało mi nie tylko radość, ale i ogromne wsparcie od Was wszystkich. Dziękuję za każdy komentarz, wiadomość, gest życzliwości i każdą formę pomocy, którą od Was otrzymałam. To dzięki Wam ten blog żył i rozwijał się przez tak długi czas. Zmagam się z chorobami, które stopniowo odbierają mi siły, ale nie odebrały mi woli życia. Jeszcze raz – z całego serca – dziękuję za wspólną drogę.  Z serdecznymi pozdrowieniami,
Czytaj dalej »